Yalnız Michael!ın değil,tüm oyuncuların yeteneklerini harmanlamak için gereken olgunluk ancak kazanılacak maçlarla sağlanabilir.”
THE WALL STREET JOURNAL, 29 EKİM 1993,CUMA
“Oyuncularım ile coachların arasında çok samimi bir ilişki oluştu.Onlarla birlikte uygulayacağımız taktik ve tekniklerde çok uyumlu bir çalışma ortamımız olacağına eminim.”
SAN ANTONIO EXPRESS-NEWS, 11 ŞUBAT, 1996
“Chicago Bull’ta çok başarılı olacağımıza eminim.Çünkü Michael Jordan ve Scottie Pippen’ın herkesi motive etme yetenekleri bizi başarıya götürecektir.”
CHİCAGO TRIBUNE, 17 HAZİRAN, 1996
“Lüzumsuz otoriteden kaçının.
Eğer oyuncularınızın onayını alamazsanız ve kendinizi onlara kabul ettiremezseniz kulüpten kovulursunuz.Oyuncular üzerinde kontrolunuzu ne kadar hafif tutarsanız onların o kadar yaratıcı olmalarını sağlarsınız..”
VILLAGE VOICE, 26 NİSAN,1994
“Bence, oyun stratejinizin ve taktiklerin başarılı olması tesadüfidir.Esas başarı 12 oyuncunun sizi anlayarak dinlemeleri,sizi benimsemeleri ve kazanmak için birbirlerine bağlanmalarıdır.”
NEW YORK TIMES MAGAZINE, 17 MAYIS ,1992
“Gerçekten takımca büyük faydasını gördük. Gevşe ve oyununu oyna.”
SPORTS ILLUSTRATED dergisinin 1996 yılında Bulls’un pivot oyuncusu BILL WALLINGTON ile yaptığı röportajda Zen Felsefesi ile Phil Jackson’un antrenörlük tarzının kaynaşmasını anlatırken söylediği sözlerden alınmıştır.
“Phil Jackson kendini sadece Michael Jordan’a kabul ettirmekle kalmadı,
aynı zamanda Michael Jordan’ın etrafında oluşturulan takımı da değiştirdi. Takımı oluşturan tüm oyuncularla yakın ilişki kurmayı başardı. Kendi içgüdülerine güvenerek kendi oyuncularının oyun ritmine uyum göstermelerini sağladı. İçgüdülerinin olgunlaşmasında Zen felsefesinin öğretileri temel oluşturuyordu.
Saha da iken veya saha dışında iken oyuncularına amaçlarının ne olduğu ve tüm dikkatleri ile bu amaçları doğrultusunda bütünü ile benimsemelerini öğretti. Burada Zen felsefesinin yararları ortaya çıkıyordu. Silkinip tüm dikkatleri başarıya odaklamak şarttır. Takım olarak oyuncular Phil Jackson’un ne demek istediklerini çok iyi anlamışlardı. Gerçekten oyuncular coachlarının ne demek istediklerini öğrenmişler ve benimsemişlerdi. Sahaya çıktıklarında tüm benlikleri ile başarı için mücadele etmeyi biliyorlardı. Bir bakıma, kendilerinin polisi olmuşlardı. Bir coach için en keyiflisi takımının sahada istediklerini tam olarak uygulayıp başarıdan başarıya koşmasıdır..”
FORTUNE 25 Aralık,1995
“Zen felsefesinde sorun gerçekte, uyanık olmaktır.
Gerçekleştirmek istediğinizde bu olmalıdır. İnsan olarak içinde bulunduğumuz hayal aleminden uyanmamız gerekir. Uyanık olmalı, yaşadığı her an için tetikte bulunmalı ve yapacakları her şey için uyanık olduğu anı hep başlangıç noktası olarak yaşamalıdır. Her nefesini çok iyi değerlendirmelidir.
Basketbol de aynen böyle
Değil midir? Arzu ettiğimiz, doğru düşünme yeteneğine sahip, uyanık ve her an görev yapmaya hazır oyuncular olmaktır. Oyun içinde uyguladığımız taktiklerde ve oyun felsefesinde oyuncuların bu niteliklerini göz önünde bulundurarak, oyuncuların tüm yeteneklerini ortaya koymaya çalışırız.”
TV GUIDE, ONLINE, Nisan,1997
“Çok enteresandır. Hayatın büyük bir bölümü bazı konularda diğer insanlarla isteyerek veya istemeyerek bir araya gelmek aynı havayı teneffüs etmek, aynı alanı paylaşmak, sahada basketbol oynamanın dışında birlikte bir şeyler yapabilmeyi arzulamaktır. Bu ruhsal birliktelik, bizi birbirine sıkı sıkıya bağlı bir topluluk haline getirir.”
SPORTS ILLUSTRATED,27 Mayıs,1996
“Oyuncuların nefes kapasitelerini arttırmak, streching ve güçlenmeleri için bir uzman görevlendirdim.
Bazı oyuncular kendisini benimseyip birlikte çalıştılar, bazıları ise yanlarına yaklaştırmadılar. Sonuçta çamuru duvara fırlat. Birazı duvara yapışır, geri kalan yere düşer .
VILLAGE VOICE,26 NİSAN ,1994
“Washington’a maça gittiğimizde maç öncesi antreman yapmaktan nefret ederim. Oyuncularımı Kongreye götürmeyi hep tercih etmişimdir.”
U.S. NEWS AND WORLD REPORT,11 MAYIS,1992
“Michael Jordan yaptıklarıma,”Phil’in zeka oyunları” der.
Eleştirmeden uyarmaya çalışırım. Oyuncularımı iğnelemeyi, onlarla dalga geçmeyi severim. Ama hiçbir zaman aşırıya kaçmam.”
VILLAGE VOICE,26 NİSAN, 1994
“Phil diğer coachlardan çok daha rahattır. Oyuncuların kendileri olmalarına izin verir. Başlangıçta bu davranışını hiç anlayamamıştım.”
Eski Bull’s oyuncusu Horace Grant’ın 1994, 7 yılında VILLAGE VOICE dergisinde yayınlanan makalesinde.
PHIL JACKSON GİBİ OLMAK
Phil Jackson başarıyı yeni yakalamış olan takımına coachluk felsefesini benimsetmenin hiçte kolay bir görev olmadığı, doğal seyir takip eden bir işlem olduğunun kabul edilmesi gerektiğini ifade eder. Doğal yaklaşım takımdaki kişilerin kendilerini daha iyi hissetmelerini sağlayacak düzen olmayıp gerçek takım kavramını keşfetmek ve bunun zafer ile bağlantısını kurmaktır. Bu tezinin ispatı dört adet şampiyonluk yüzüğüdür.
“Michael basketbolun topluma katkısına çok önem verirdi. Erkek arkadaşları ile takılmayı çok severdi. Gerçekte ise toplumla birlikte olmadığı zamanlarda ise bize katılıp, birlikte olmayı çok severdi. Beraberliğimizde ruhsal bir birlik vardı. İnsan olarak bizleri birleştiren bu ruhsal birlik olağanüstü bir çabayı ortaya koymamızı sağlıyordu. Michael bu çabamızın baş aktörü olmuştur.”
SPORTS ILLUSTRATED, 27 MAYIS ,1996
“Takımda Michael’da olsa, kendimizi hiçte yetenekli ve başarılı bir takım olarak görmüyorduk.
Gerçekte, şansımıza takımda birden çok yetenekli oyuncu vardı.
New York’ta oynadığım yıllarda Walt Bellamy ve Howard Komives’in yerine Dave De Busschere’in transferi Knicks’in şampiyon olmasını sağladı. Her ne kadar takımın genel yeteneği daha azalsa da bize şampiyonluğu kazandırdı.”
THE WALL STREET JOURNAL, 29 EKİM,1993